දුර වැඩියි කුමරියේ........

එක පාලු දිනයක..
මුලු හිතම හිස් වූ මොහොතක.
දෙනෙත් අල්වන ලස්සනම ලස්සන
පුංචි තරුවක්
හිනැහුනා මා එක්ක..
ආලෝක වර්ෂ ගනනක්...
ඈත අහසේ ඉදගෙන..
දුර වැඩියි කුමරියේ
කෙසේ ලංවෙමිද නුඹට..
පොලෝතලයේ ඉදගෙන..
කියා ගත නොහැකි තනිකමින්..
සුසුමක් පිටකරමින්..
තැබුවා පියවරක් ඉදිරියට...
ඉන් පසුව තවත් පියවරක්
එසේ පියවර තුනක්..
................................
පුදුමයක්මය..
නැවතුනේ මම මගේ පුංචි තරු කුමරිය ලග....
හිනාවක් නැගුනා සොදුරුම...
අමතක උනා මට
මම ආලෝකය බව...

                          
    ලියපු දිනය - මීට අවුරුදු තුනකට කලින්...හරියටම අවුරුදු තුනකට කලින් අදවගේ දවසක