මෙගා ස්ටාර් හෙවත් කකුස්සි වල.....................

හිතූ පරිදිම වැසිකිලියක් විය...අවසානය කාගේ හෝ ඕනෑ කමකට අනුව සිදු වුනා දෝයි සිතේ..
අජිත් මෙගා ස්ටාර් විය..සුදුසු කම මොණර කොල මිටි විසිකිරීම හෝ දේශපාලනය විය හැක..
ස්වර්ණවාහිනිය ඇනගත් පලමු වතාව මෙය නොවේ..මීට පෙරත් ඇන ගත්තේය..
ආරම්භයේ සිටම වැඩ සටහනේ මාර්කට් එක උනේ ඇමති තුමාය...එතුමා මොන අසික්කිත කතාවක් කීවද ස්වර්ණවාහිනියට කිතිය..සැබැවින්ම මෙගා ස්ටාර් වැඩසටහනේ දක්ශයා වූයේ දයාසිරි ජයසේකර මන්ත්‍රී තුමා බව අවිවාදයෙන් පිලිගත යුතුමය..අනෙක් තරගකරුවන්,තරගකාරියන්ට බහුලව ලැබුනේ නර්තනයට,ඇග පෙන්වීමට ලැබුනු ඡන්දය..
රත්ගමයාට මතක ආකාරයට මීට පෙර ස්වර්නවාහිනිය ඇන ගත්තේ ජනාධිපතිවරණ සමයේදීය..සරත් ෆොන්සේකා මහතා සම්බන්ධ විවාදයක් රතු ඉර දේශපාලන වැඩ සටහන මගින් විකාශය කිරීමේදීය..එහිදී ද දයාසිරි ජයසේකර මහතා එක් පාර්ශවයක් විය..මහ රෑ ගෙවී යනතුරු විවාදය ආරම්භ නොවුනි...
සවර්ණවාහිනියට මේ ලෙඩ රෝග වැලදුනේ සිරස ජනප්‍රිය වීමත් සමගය...අලුත් දෙයක් කරනු වෙනුවට ඔවුන් කරේ සිරස කොපි කිරීමය..පලමුව මෙගා නාට්‍ය කොපි කලේය..ඉන් පසු සුපර් ස්ටාර් කොපි කලේය..ඩාන්සින් ස්ටාර් වෙනස් කර මෙගා ස්ටාර් ලෙස කොපි කරේය..දෙයක් කොපි කරාට වරදක් නැත..නමුත් මෙම නාලිකාවට කොපි කරන්නවත් හරියට බැරිය..
                   ප්‍රවෘත්ති විකාශයක් යනු රටේ ජාතික තොරතුරු වල වැදගත්ම අංගයකි..ලගදී සිට මේ නාලිකාවේ පුවත් වෙනුවට යන්නේ කෙටි නාට්‍යය..ලමා අපචාර,හොරකම් වැනි ක්‍රියා රසකර පුවත් විකාශය තුලට දමන්නේ විලි ලැජ්ජාවක් නොමැතිවය..

රටේ මිනිසුන්ට බස් ගාස්තු ඉහල ගියත් කමක් නැත..බඩු මිල ඉහල ගියත් කමක් නැත..සරත් හිරේ ගියත් කමක් නැත...ඒ කිසිවකින් හිතට දුකක් නැත..

නමුත් මර්වින් සිල්වා ,පබාට බැන්න විට,දයාසිරිට කට කැඩිච්ච කතාවක් කීව විට දුක සිතේ..අඩයි..වැලපෙයි..මේ මගේ රටය...මගේ රට මෙහෙමය...

රටට මෙහෙම කරන්නේ කුනුහරුප මාධ්‍යකාරයෝය...

කලුතර ගගේ පුංචි දරුවා පාවී යන වීඩියෝ දර්ශන පෙල ඔබට මතක ඇතැයි සිතමි...මේ මාධ්‍ය ආයතනය එය මාර්කට් කර තරම ඊටත් වඩා මතක ඇතැයි සිතමි..පොලිස් ප්‍රහාරයෙන් මුහුදේ ගිලී මිය ගිය පුද්ගලයා ඔබට මතක ඇතැයි සිතමි..ඊටත් වඩා මේ මාධ්‍ය ආයතනය එය මාර්කට් කල ආකාරය මතක ඇතැයි සිතමි...

මාධ්‍ය යනු රටක වටිනාම තොරතුරු ලබා ගන්නා ඒකකයයි...ඒව මේසේ පිස්සු කෙලින්නේ විට මහාජනතාව තණකොල කන තත්වයට දමා විය යුතුය..

අපේ මිනිසුන්ට මෙය මතක හිටින්නේ දවස් 14ක් පමනි...සිංහලයා එහෙමය..ඒ කිව්වේ වේලුපිල්ලේ ප්‍රභාකරන්ය...

රාජ්‍ය නාලිකා පිස්සු කෙලින විට අප වෙනත් නාලිකා කිහිපයක් ගැන් විස්වාස කලෙමු..ඒවාද පිස්සු කෙලින විට අප කා ගැන විශ්වාස කරන්නද...

කෙසේ හෝ අප ඉවසමු...තව දවසකින් මර්වින් සිල්වා ඇමතිතුමා කීවහොත් "මම අජිත්ට ගැහුවේ නෑ..අජිත්මයි මට ගහන්න කිවේ" කියා,අප එය පිලිගනිමු..ඒ මීට පෙරත් මෙවැනිම දේවල සිදුවී ඇති බැවිනි...

ඉදින් අපි සිනාසෙමු..අපට මොන ප්‍රශ්නද..මේ අපේ සිරි ලංකාවය...ඉදින් දෙන දෙයක් කා වෙන දෙයක් බලාගෙන සිටිමු..........

පෞද්ගලික විශ්ව විද්‍යාල ලංකාවට ඕනම ද?...

සමහර විට මේ ලිපියෙන් පස්සේ ගොඩක් අය රත්ගමය කියවන්න එන එක නවත්තයි..ඒත් මේක ලියන්නම ඕන කියල හිතුනා..ගොඩක් හිතුවා..

ඇත්තටම විශ්ව විද්‍යල සිසුන් යනු කවරහුද?

විශ්ව විද්‍යාල සිසුන් යනු මැරයන්ය..මෝඩ අමනයන්ය..මේ ඇතැම් ඇමතිවරුන් ඔවුන්ව හදුන්වන අන්දමය.රාජ්‍ය මාධ්‍ය ඔවුන්ව නිර්වචනය කරන අන්දමය.ඇත්තටම  ඒක එහෙමද..

එක එක කෙනාට එය එක එක විදිහට පෙනෙනු ඇත.ඇත්තටම ඔවුන් මෝඩද..

මොහොතක් සැබැවින්ම හිතා බලන්න.එතන කිසිවෙකුත් මෝඩ නැත.මොලේ නැති කිසිවෙකුට විශ්ව විද්‍යාලයක් ඇතුලට යා නොහැක..

රටේ සාමාන්‍ය ජනතාව මුලා කරනවා මෙන් ඔවුන්ව මුලා කර නොහැක..එය ජනතා විමුක්ති පෙරමුන,එක්සත් ජාතික පක්ශය මෙන්ම සන්ධනයට ද කල නොහැක.අන්දනවා නම් ඔවුන්ට ඇන්දිය හැක්කෙ සාමාන්‍ය ජනතාවය..බුද්ධිමතා කාගේ හෝ මතයකට යට වීම කිසි විටකත් සිදු නොවේ..එසේ නම් විශ්ව විද්‍යාල සිසුන් එක් පිරිසකගේ උවමනාවකට කඩේ යනවා යැයි මාධය කෑ ගසන්නෙ කුමන පදනමක් යටතේද..,කාගේ උවමනාවක් මතද..

5 වසර ශිෂ්‍යත්ව විභාගය දෙමවුපියන්ගේ විභාගයය..සාමාන්‍ය පෙල ගුරුවරුන් ගේ විභාගය ය..නමුත් උසස් පෙල තමන්ගේ විභාගය ලෙස සිසුන් සලකන්නේ එයින් තම ජීවිතය ගොඩ නැගෙනා බව දන්නා බැවිනි..

උසස් පෙල විභාගයේ තත්වයට ලොව කිසිදු රටක විභාග පවත්වන්නෙ නැත..ඒතරම් අපහසු වූත් සංකීර්න ඌත් විශ‍ය ඉතා තර්කානුකූලව මොලය නැමති ජීවී ඒකකයේ පිලිවලකට තැන්පත් කරගෙන ඉතා අපහසුවෙන් විශ්ව විද්‍යාලයකට යන කොල්ලො කෙල්ලො මෝඩද..ඔය බෙරිහන් දෙන කී දෙනෙක් ව්ශ්ව විද්‍යාලයකට වැස්සට වත් ගොඩවී තිබේ දැයි නොදනිමි.සාමාන්‍ය පෙලවත් සමත් නොවූ ඇමති වරුන් කී දෙනෙක් සිටිනවා දැයි නොදනිමි..ජනතාව චූන් කරන්නෙ ඒ අයය..විශ්ව විද්‍යාල සිසුන් තම මූලික අයිතිවාසිකමක් ඉල්ලා පාරට බහින විට ඔවුන්ට බැටන් පොලු සත්කාර ලබා දීමට අණ දෙන්නේ මේ චූන් කරනා පිරිසය..එම ප්‍රහාර වලට විරුද්ධව කලහකාරී ලෙස සිසුන් හැසිරෙන විට මාධ්‍ය එතනට ගෙන්වා ඒවා වාර්තා කරවන්නේ මොවුන්ය...රටේ මහ ජනතාවට විශ්ව විද්‍යාල සිඩුන් යනු මැරයන් බව අගවන්න සදන්නෙ මේ අයය..නමුත් මහ ජනතාවස හොද මුහුන පෙන්න පෙන්නා මිනී මරන,හොරකම් කරන හා කරන්නට හැකි සියලු කුපාඩි වැඩ කර හිනා වෙවී සිටින්නේද මොවුන්ය..

පෞද්ගලික විශ්ව විද්‍යල විවෘත කරන්නෙ කුමක් නිසාද..කවුරුන් වෙනුවෙන්ද...

අද කතාවෙන හැටියට පෞද්ගලික විශ්ව විද්‍යාල විවෘත කරන්නෙ උසස් පෙල සාමානය ලෙස සමත් වී විශ්ව විද්‍යාල ප්‍රවේශය අහිමි වන සිසුන් සදහායි..එසේම එමගින් පිටරටට යන ලංකාවේ මුදල් එසේ යා නොදී රට තුලම රැක ගන්නවා සේම පිට රට මුදල් ලංකාව තුලට ගෙන්වා ගැනීමට හැකියාව උසස් පෙල එසේ සමත් වී විශ්ව විද්‍යාල  සුදුසකම නොලබන සිසින් මහා ගොඩක් සිටිනු නිසැකය..නමුත් ප්‍රශ්නය වන්නේ එසේ සුදුසුකම් නොලබන පිරිසෙන් කී දෙනෙකුට ඔය පෞද්ගලික විශ්ව විද්‍යාල වලට ගෙවා ගැනීම තරම් මුදල් තිබේද යන්නයි..මෙය සුපිරි පැලැන්තියට පමනක් සීමා වන්නෙ එබැවිනි..රජය කරන්නෙ දුප්පතාගේ බඩේ ගින්දර යන්තම් හෝ අඩු කර ගැනීමට තිබෙනා පන් ගෙඩියේ මිල වැඩි කර පාන් කන්න එපා හොද නෑ කියා බොරුවට මොර දීමයි..එසේම සුපිරි වාහන වල බදු අඩු කර පාන් වෙනුවට කාර් ගනිල්ලා කියා සීනි බෝල ටෝක් දීමයි..

පෞද්ගලික විශ්ව විද්‍යල ගැන තිබෙන්නේද එම සංකල්පයමය..තිබෙනා විශ්ව විද්‍යාල දියුනු නොකර වෙනත් විශ්ව විද්‍යාල වලට ලංකාව තුලට අඩ ගැසීමෙන් වන්නේ තිබෙනා විශ්ව විද්‍යාල බාල්දු වීම නොවේද..

නිකමට සිතන්න..උසස් පෙල සිසුවෙක් විශ්ව විද්‍යාල ප්‍රවේශය ලාබා ගැනීමට කොපමන වෙහෙසෙනවා ඇතිද..කොපමන රාත්‍රීන් නිදි නැතිව පාඩම් කරනවා ඇතිද..සමහර විට ඔවුන්ගේ දෙමවුපියන් ඒ සිසුවා නිසා කොපමන වෙහෙසෙනවා ඇතිද එසේ මහන්සි වී ඔබ විශ්ව විද්‍යාලයට තේරුනා යැයි සිතන්න..පසු දින රූපවාහිනිය ඉදිරිපිට ඔබ වාඩිවී සිටිනා අවස්තාවක පහත ආකාරයේ දැන්වීමක් ප්‍රචාරය වුවහොත් ඔබට ඇතිවන හැගීම වචනයෙන් විස්තර කරන්නේ කෙසේද..

"ඉන්ජිනේරු උපාධිය රුපියල් xxxxxxxx .අදම ඔබේ උපාධිය සදහා ලියා පදින්චි වන්න"

එහෙම උපාදි කඩ තිබේ නම් අර දුප්පත් අම්මගේ කොල්ලා රෑ එලිවෙනකල් පාඩම් කරේ මොකේ අමාරුවකටද..විශ්ව විද්‍යාල සිසුන් විරුද්ධ වන්නේ එතනදි බව මගේ හැගීමයි..සමහරුන් කියනා ආකාරයට විශ්ව විද්‍යාල සිසුන් මදුරුවෙක් කෑවද පාරට බසී..කලහ කරයි..;පොලීසියට පහර දෙයි...

ඒක ඇත්තද...

මවකගෙන් කිරි බොන කුඩා බිලිදෙක් ගැන සිතන්න.මව කිරිදීම නතර කර විට හඩන්නට පටන් ගනී...ඒත් දුන්නෙ නැති නම් මවට පයින් පාරක් දෙනු ඔබ දැක නැතිද........

විශ්ව විද්‍යාල සිසුන් අතින් සිදුවන්නේත් එයයි...තම ඉල්ලීම් සදහා ඔවුන් පාරට බසී..සිසුන් පවසන්නෙ කුමක්ද? "අපි වග කිව යුතු අය දැනුවත් කරා..ඒත් කිසිම ප්‍රතිචාරයක් නෑ..බැරිම තැන තමයි අපි මේ පාරට බැස්සෙ"

කල යුතු දෙය නොකර පැලැස්තර දමා මෙමෙ ප්‍රශ්නය විසදිය නොහැක....

පලමුව අඩුම ගනනේ තිබෙනා විශ්ව විද්‍යාල වල පහසුකම් වැඩිකල යුතුය..ඉන් පසුව අලුතින් විශ්ව විද්‍යාල කිහිපයක් ඉදිකර ඒවාට තවත් සිසුන් බදවා ගැනීමට ක්‍රම සකස් කල යුතුය..

එසේ නොමැතිව ගෙඩි පිටින් පෞද්ගලික විශ්ව විද්‍යාල ආරම්භ කල හොත් රජයේ විශ්ව විද්‍යාල වලට තිබෙනා පිලිගැනීම නැත්තටම නැතිවනු ඇත..

    උසස් පෙල විභාගයක් අවශ්‍ය නොවනු ඇත...අනාගතයේ දී.....ඔබට සල්ලි ගෙවන්න....උපාධිය අපෙන් යන පුවරු නිතර නිතර දැක ගත හැක....

(මෙය මාගේ මතයයි..ඔබට විරුද්ධ මත තිබෙන්නට හැක...සංවාදයට විවෘතයි )

මෙහෙම ගෙවුනා ජීවිතේ...............................

ජීවිතේ සුන්දර දවස් ගොඩක් මතකේ තියෙනවා..

පොඩි කාලේ ඉදලම ආසාවෙන් ඉදියෙ ඉන්ජිනේරුවෙක් වෙන්න..මට මතකයි ආච්චි අම්ම මගේ 5 වෙනි උපන් දිනේට ගෙනාව කාර් එක..ඒක හොදට තිබුනේ එක දවසයි..ඊලග දවසේ කාර් එකේ කෑලි තැන් තැන් වල...කඩලා නම් නෙමේ..ගලවලා..ආයෙ හදලා...සමහර කෑලි අඩුයි...

ඒත් ආච්චි අම්මා නෙමේ බැන්නෙ...හිනා වෙවී බලන් ඉදල කිව්වේ මගෙ ලොකු මුණුබුරා කවද හරි ඉන්ජිනේරුවෙක් වෙනව කියලා...තේරුම දන්නෙ නැති උනත් පොඩි කාලෙ දි කවුරුහරි ඇහුවොත් පුතේ ලොකු උනාම කවුරු වෙන්නද කැමති කියල මගේ උත්තරෙ උනේ ඉන්ජිනේරුවෙක් කියන එක..

ඉන්ජිනේරුවෙක් වෙන්න ඉදියට මොකද කවදාවත් පාඩම් කරන්න නම් අසාවක් තිබුනෙ නෑ..පාඩම් කරෙත් නෑ..ශිෂ්‍යත්ව විභාගේ කවුරුත් බලාපොරොත්තු උනාට වඩා ඉහලින් සමත් වෙන්න පුලුවන්කම ලැබුනා..අදත් මතකයි මුලු ඉස්කෝලෙම ලමයි පිට්ටනිය ලග තියෙන බුදුපිලිමෙ ලගට ගෙනල්ලා දමුල්ල මිස් ගත්තු ලකුනු ගනන කිව්ව හැටි..ගෙදර ගියේ මහා ගොඩක් සතුටින්..අම්මාගෙයි,තාත්තගෙයි බලාපොරොත්තු මහා ඉහලින් ඉෂ්ඨ කරා කියන සතුට මගේ හිතේ තිබුනා...ගෙදර ගියාම අම්මා මල්ලිලා දෙන්නට කිව්වේ "දැන් ඉතින් මට ඔය දෙන්නා ගැන බය වෙන්න දෙයක් නෑ..ලොකු අයියා ගියපු පාරෙම යන්න..දැක්ක නේ ලොකු අයියා.."

අම්මා එදා කියපු විදිහටම ලොකු අයියා ගියපු පාරෙම මල්ලිලා දෙන්නත් ගියා..ලොකු අයියාට වඩා හොදට පොඩි මල්ලී..පොඩි මල්ලිට වඩා හොදට චූටි මල්ලි විභාගෙ සමත් උනා..

           ඒ දෙන්නට ඉහලින් සමත් වෙන්න පුලුවන් වෙන්න හයිය දුන්න ලොකු අයියා තමයි මම..

කාලේ ටිකෙන් ටික ගෙවිලා ගියා..ඉගෙන ගන්න උනන්දුව අඩු උනා..පාඩම් කරනව කියන වචනේ පිලිකුල්ම උනා...වාර විභාග කීයක් නම් ලිව්වද...ඒ එකකට වත් අඩුම ගානේ එක රැයක් නිදි මැරුවෙ නෑ..එක්කො යාලුවො එක්ක රවුම් ගහනවා..සෙල්ලම් කරනවා..ටී.වී බලනවා...ඔය වගේ දේවල් තමා කරේ...එන්න එන්නම තත්වේ ගොඩක් දරුනු උනා...අපේ ඉස්කෝලේ තමා ගාල්ලේ තියෙන ප්‍රසිද්ධම පාසල.වාර විභාග වල මුල් 10 දෙනා අතරෙ ඉදපු මම ටික ටික පසු බැස්සා...

ඒක හොදටම තේරුනත් පාඩම් කරනව කියන එක එපා වෙල තිබුනේ..කොහොමද දෙයියනේ පොතක අකුරු දිහා බලාගෙන පැය ගානක් ඉන්නේ...

ඒත් අන්තිමට කාටවත් වරදක් කියන්න බැරි වෙන විදිහට..උසස් පෙළට ගණිතය ඉගෙන ගන්න පුලුවන් විදිහට සමත් උනා..උසස් පෙල ජීවිතේ තමයි මෙච්චර කාලෙකට මගේ ජීවිතේ තිබුන වටිනාම,ලස්සනම අවුරුදු 2ක්...මම ගොඩක් දේවල් ඉගෙන ගත්තා..(පාඩම් වැඩ ඇර )

ගණිතය,භෞතික විද්‍යව විශයන් දෙකට පන වගේ ආදරේ කරේ...ඒත් හත් ඉල්ව්වෙ කව්ද එකෙක් රසායන විද්‍යාව කියල විශයකුත් දාලානේ තිබුනේ උසස් පෙලට..ඒකෙන් උනේ අනිත් විශයන් දෙකත් එපා උන එක...

පල වෙනි පාරට උසස් පෙල්ට වාඩි උනෙ 2009 අවුරුද්දේ..ඇත්තටම මම විභාගෙට ගියපු විදිහට වාඩි උනා කියන වචනේ තමයි හරියන්නේ...මට කිසිම බයක් තිබුනේ නෑ විභගෙ ගැන..මොකද හොදටම වැඩ පුලුවන් එකයි,කිසිම වැඩක් බැරි එකයි විභාගයක් ආවට බය නෑ නේ..මම නම් අයිති උනේ කිසිම වැඩක් බැරි එකෙකුගේ ගොඩට...

කොහොම හරි ලිව්වා...අන්තිම දවසේ රසායන විද්‍යව ප්‍රශ්න පත්තරේට ලියන්න කිසිම දෙයක් දන්නෙ නෑ..කරන්නම දෙයක් නැති නිසා දීපු කටු වැඩ කොල වල කවි ලිව්වා..කොහොම හරි පැය දෙකක් ඇතූලත කවි 5කට වැඩිය ලිව්වා..ඒවා තාමත් මගේ කවි එකතුවේ තියෙනවා..දැන් නම් බලනකොටත් හිනා යනවා..

                                       ප්‍රතිඵල ආවම කවුරුත් පුදුම උනා...වෙන්න කොහෙත්ම බැරි දෙයක් වෙලා තිබුනේ..හැමදාම පන්ති කට් කරපු (පලමු වර උසස් පෙල ලියන විට අවසාන අවුරුදු එකහමාර තුල රසායන විද්‍යාව පන්තිය පැත්ත පලාතේ ගියේ නෑ )මම පාස් වෙලා...කොහොම උනාද දන්නෙ නෑ..C 2, S 1 ඕක තමයි ප්‍රතිඵලේ..

හිතට මාර ගැම්මක් ආවේ..එතකොටත් මම ආපහු REVISION යනවා..මේ පාර නම් දෙනවා නැති වෙන්න කියල හිතුවා..මාසයක් විතර කාගෙන වැඩ කරා..ආයේ අර පරන පුරුද්ද ආවා..උදේ පාන්දරම පන්ති යනවා..කඩේකින් රු 25 ට මොනව හරි කනවා..පන්තියට ගිහින් සර් කියන මොකක් හරි දේකට හයියෙන්,හැමෝටම ඇහෙන්න මොනවා හරි කියලා ඇඩ් එකක් දානවා..උදේ එන්නේ පරක්කු වෙලා..කොල්ලෝ 'සූ' පාර දානව එනකොට..ඉන්ටවල් එකේ දිත් පරක්කු වෙලා එනවා..ආයේමත් අර 'සූ' පාර එනවා..ඇඩ් පාරක් දාල ගිහින් ඉස්සරහම හරියෙන් වාඩි වෙනවා..කම්මැලි නම් නිදා ගන්නවා...පන්තිය ඇරුනම කෙල්ලො ටික යනකල් ඉදලා එලියට එනවා..හොද ලස්සන කෙල්ලෙක් දැක්කොත් කට කැඩිච්ච කතාවක් කියනවා..ගෙදර ඇවිල්ලා කාලා නිදා ගන්නවා..ඊට පස්සේ දවසේ ආයෙ පන්ති යනවා...ඔය ටික තමා දිගටම උනේ..පන්ති එන කෙල්ලොන්ට නම් රත්ගමයව එපා වෙලා තිබුනේ....(උන්ට එපා උනාට මට මොකෝ නේ...)

      සර්ටත් පන්තියෙ කෑ ගහන එකා හොයා ගන්න බැරුව ඉදියේ..අන්තිම දවස් වෙනකොට නම් හොයා ගත්තා කෑ ගහන්නෙ මෙන්න මූ කියල..එදා ඉදලා මොකෙක් හරි වෙන උලමෙක් කෑ ගැහුවත් ඇගිල්ල දික් කරල බනින්නෙ මට...කොහොමද කෙල්ලො 800ක් 1000ක් ඉස්සරහ කුනු කතා අහනකොට.විලි ලැජ්ජාව පණ පිටින් වලලනවා වගෙ නේ...පන්තිය ඉවර වෙන අන්තිම දවසේ සර් රත්ගමයට කිව්වේ මෙන්න මෙහෙම..

"උඹ කෑ ගැහුවනේ මෙච්චර දවස්..අදින් පස්සේ එහෙම බෑ නේ කොල්ලෝ..මම කවද හරි ප්‍රාර්ථනා කරනවා උඹ සර් වෙලා මම පන්තියෙ කොල්ලෙක් වෙන්න කියල..එදාට මම කෑ ගහනවා උඹට මල පනින්න"

                   ඒ තමා භෞතික විද්‍යාව උගන්නපු සුනිල් මෙන්ඩිස් සර්....මුල් පාර එපා වෙලා තිබුන රසායන විද්‍යාවට ආසාව ඇති කරේ ශ්‍රී පතිරණ සර්..දැන් නම් සර් ගේ වයස අවුරුදු 70ත් පැනලා..ඒත් එලට උගන්නනවා... ශුද්ද ගණිතයට විතරයි පන්ති ගියේ..නිහාල් සර් ලගට..ඒකත් ගියේ ඉදල හිටල තමා..

විභාගෙට මාස 3 කට විතර කලින් පුංචි සිද්ධියක් උනා.....ඒකෙන් මානසිකව ගොඩක් වැටුනා...ඒත් ඒකම හයියක් කරගෙන පාඩම් කරා..අර තිබුනු උනන්දුව ආයේ ආවා..මුල් පාර විභාගෙට මහන්සි උනේ 1%ක් නම් මේ පාර 70%ක් විතර මහන්සි උනා...දැන් නම් බයත් හිතෙනවා..ප්‍රතිඵල ලගදිම ඒවි...

                           ඉන්ජිනේරුවෙක් වෙලා ආච්චි අම්මාගේ හීනෙ හැබෑ කරන්න නම් බැරි වෙයි.ආච්චි අම්මෙ ලොකු මුණුපුරාට සමාවෙන්න..මට බැරි උනාට මල්ලිලා දෙන්නා ඒක කරාවි....

                   ඒත් විශ්ව විද්‍යාලෙකට යන්න පුලුවන් උනොත් මට ඒ ඇති....

බලන් ඉන්නේ.....මොනව හරි හොද දෙයක් වේවි..ප්‍රතිඵල ආවට පස්සේ ඔයාලටත් කියන්නම්.....එදාට හිනා වෙලා බ්ලොග් එක ලියන්න පුලුවන් වේවිද..අඩ අඩ ලියන්න වේවිද කියල නම් දන්නෙ නෑ..................

අපි විශ්වයේ තනි වෙලා......

මේ විකාරේ නම් මට හිතුනෙ මේ ලගදි.විශ්වයෙ අපි සිරාවටම ඉන්නෙ තනි වෙලා.ටිකක් විකාරයි තමයි.ඒත් ඒක ගොඩක් දුරට වෙන්න පුලුවන්.මගේ පලවෙනි ලිපියට විරුද්ධ අදහසක් තමා කියන්න යන්නෙ...
                    අපි මෙහෙම හීතමු..... විශ්වය ආරම්භය වෙලා කොචර කාලයක් වෙනවද?මේ අපි ජීවත් වෙලා ඉන්න පෘතුවිය ආරම්භ වෙලා කොච්චර කාලයක් වෙනවද?
      විශ්වය ආරම්භ වෙලා දැනට අවුරුදු 1000 ක් නම් පෘතුවිය ආරම්භ වෙලා දැනට තත්පරයක් විතර වගෙ කියල හිතමුකෝ.එහෙම නම් තව විනාඩි 5කින් ජීවය ඇති වෙයි..තව විනාඩි 12 කින් මිනිස්සු දැන් ඉන්නව වගේ දියුණු ජීවීන් බවට පත් වෙයි. තව විනාඩි 30 කින් විතර ලොකෙ විනාශ වෙයි.මම පෘතුවියෙ ජීව කාලය විනාඩි 30 යි කිව්වෙ විශ්වයේ කාලයට සාපෙක්ශව.පෘතුවිය ජීවය ආරම්භ වෙන්න මහා ගොඩක් කාලෙකට කලින් තමා විශ්වය ආරම්භ වෙලා තියෙන්න ඕන.අපේ ආසන්නම ග්‍රහලෝකෙට ආලෝකේ වේගයෙන් යන යානාවක නැගලා ගියා කියලා හිතමුකෝ..මම කලින් කියපු කාල රාමුවට සාපේක්ශව ආසන්නම ග්‍රහලෝකෙට යන්න තත්පර 2 ක් විතර යයි...නමුත් ගැටලුව තියෙන්නෙ එතන නෙමේ...අවුරුදු 1000ක් විතර කාලයක ඉදල පැවත එන විශ්වය විනාඩි 30 ක් වගේ පොඩි කාලයකදි ඇතිවෙලා..විනාශවෙලා යන පෘතුවිය වගේ ග්‍රහලෝක කොච්චර දැකල ඇතිද..ඒ ග්‍රහලෝක කීයක ජීවීන් ඉන්න ඇතිද..වැඩිම උනොත් ග්‍රහලෝක 200ක විතර ජීවීන් ඉන්න ඇති..පෘතුවිය 201 වෙනි ග්‍රහලෝකෙ වෙන්න ඇති...නමුත් පෘතුවිය පැවතුනු විනාඩි 30 ඇතුලත තවත් ජීවීන් ඉන්න ( සමහර විට ජීවීන් ඉන්න හැකි උවත් දියුණු ජීවීන් ඉන්න ) ග්‍රහලෝකයක් තියෙන්න පුලුවන්ද..එහෙම වෙන්න පුලුවන් හැකියාව 1% ක් වත් නෑ නේද?

  අපි අවුරුදු බිලියන..මිලියන ගනනින් ගනන් හැදුවට විශ්වය පැවතුන කාලය ඔය කිසිම ඉලක්කමකින්  ලියන්න බැහැ කියලයි රත්ගමයගේ අදහස..තවත් පුංචි උදාහරණයක් දෙන්නම්..මේකෙන් ගොඩක් තේරුම් ගන්න පුලුවන් වෙයි...
ඉපදිලා විනාඩි 5 කින් විතර අප්‍රාණික වෙන බැක්ටීරියා වර්ග තියෙනව නේ..පෘතුවිය ඒ විදිහ බැක්ටීරියාවක් කියල හිතමු..ඉබ්බෙක් සාමානයයෙන් අවුරුදු 100 කට වඩා ජීවත් වෙනව නේ..විශ්වය ඉබ්බෙකුට සමාන කරමු..
මේ ඉබ්බා තමන්ගේ ජීවිත කාලේ පුරාවට බැක්ටීරියා කීයක් ඉපදිලා මිය යනව දැකල ඇතිද..බැක්ටීරියා හිතනවා එයාලගේ ජීවන කාලයට අනුව "අම්මෝ..අපි මහා ගොඩක් කල් ජීවත් වෙනව" කියලා..නමුත් ඇත්ත ඒක නෙමේ කියල තේරෙනව නේද..
 පෘතුවියේ අපිත් හිතනවා අපි මහ ගොඩක් කල් ඉන්නව කියල..නමුත් අපි ඉන්නෙ පොඩි කාලයයි...ඉන්න මේ පොඩි කාලේ ඇතුලත එක පාරට දියුණු ජීවීන් දෙන්නෙක් හමුවෙන්න පුලුවන් ඉඩ ගොඩක් අඩුයි..
තේරුනාද..නැද්ද කියන්න රත්ගමය දන්නෙ නෑ..
              මේක නම් රත්ගමයගේ කලින් අදහසට වඩා වෙනස් ගොඩක්...
ඒකම දේ වෙනස් විදිහට හිතන්න පුලුවන් නේද..ඔයාලත් එහෙම හිතන්න..නිතරම වෙනස් වෙන්න..අනුන් කරන එක කරන්න එපා..තමන්ගේ කියල.අනිත් අයට කියන්න පුලුවන් දෙයක් සමාජයට බලන්න..එහෙම වෙනස් දේවල් කරන කට්ටියට තමා මිනිස්සු ආදරේ කරන්නෙ......
අන්තිමටත් කියනවා...මිනිස්සු ආදරේ කරන කෙනෙක් වෙන්න........
( මේ ගැන මොනව හරි ප්‍රශ්ණ තියෙනව නම්..එහෙම නැතිනම් ලියල තියෙන දේවල් තේරෙනව අඩු නම් රත්ගමට කතා කරන්න...ඕනම වෙලාවක Skype ඉන්නවා..රත්ගමයගේ user name එක sahan420.  ඔයාලගෙනුත් අලුත් දේවල් දෙන්න..වෙනස් විදිහට හිතමු....... )

The ජෙටා vs මුණසිංහ මයා..............

රත්ගමයා ඉස්කෝලෙ ගිහිල්ලා අහවරයි නේ..ඒ කාලෙ ආයෙ එන්නෙ නෑ කියලා රත්ගමයා දන්නවා..පුලුවන් හැම වෙලාවෙම රත්ගමයත් හොරෙන් හිත හදිස්සියෙන් දුවනවා ආදරණීය ඉස්කෝලෙ හොයාගෙන..මේක රස කතාවක්..කතාවක් කිව්වට කතා දෙකක්..
      රත්ගමයලට භෞතික විද්‍යාව විෂය ඉගැන්නුවේ මුණසිංහ කියලා සර් කෙනෙක්..ගාල්ලෙ ඉන්න උන් නම් දන්නවා කව්ද කියලා...නිතරම කාට හරි කුප්ප කතාවක් කියල හිනැස්සුවට භෞතික විද්‍යාව නම් එල කිරට උගන්නනවා...සර්ට තියෙනවා කාර් එකක්..අලුත්ම භන්ඩේ..කාර් එක රතු පාටයි..මාර ආඩමබරෙන් තමා ඉන්නෙ කාර් එක ගැන..
    කතාවට සම්භන්ධ අනිත් චරිතේ තමා ජෙටා...නමින් අකිල උනාට ආදරේට කියන්නෙ ජෙටා...නම හැදෙන්නත් හේතු තියෙනවා..ඒව මෙතන කිව්වොත් මේක කියවන්න එන කට්ටිය ආයෙ මේ පැත්තෙ එන්නෙ නෑ.
                           .ඔන්න මුණසිංහ සර් උගන්නනවා...ජෙටා ඉන්නෙ ඉස්සරහම පේලියේ සර්ගේ කට දිහා බලන් ඉන්නවා..පාඩම බලය.. ..සර් කියල දෙනවා රූප බෝර්ඩ් එකේ ඇද ඇද.."කාර් වල ශොකට් තියෙනව නේදැකලා තියෙනවද..ඒකෙන් රෝදෙ මත යෙදෙන බලය අඩු වෙනවා..මේ විදිහට තමා ක්‍රියාත්මක වෙන්නේ...රායිට්..".ජෙටා පොපිය පොපිය ඉදියේ..සර්ට කියල 1 දාගන්න.මූට මතක් උනා සර්ගේ කාර් එක ගැන.මූ පැනපු ගමන් සර්ගෙන් අහපි."සර්.සර්ගේ එකෙත් එහෙම ශොකට් තියෙනවද.කොල්ලො හිනා වෙනවා..සර්ටත් දැන් නෝන්ඩි..මෑනුත් අත අරියෙ නෑ..දුන්නා ජෙටාට ආයේ කට නොඅරින්න ටෝර්ක් එකක්.

"මගේ එක...මගේ එක පෙන්නනවා මම මෙතන කොල්ලො ඉදියෙ නැති නම්"
  එදා ඉස්කෝලෙ ඉවර වෙනකල් ජෙටා කතා නෑ...කොල්ලෝ අහනව ඉතින් උගෙන්.."ඒ බන් සර් ගෙ එකේ ශොකට් තියෙනවද කියල"
           මේ තමා දෙවෙනි කතාව..එදත් පුරුදු විදිහට සර් උගන්නනවා..අපේ පන්තිය තියෙන තැනට ඉස්කෝලේ ඇතුලෙ තියෙන ප්‍රධාන පාර හොදට පේනවා..ජෙටා ඉදියේ ජනේලේ ලග..මූ ජනේලෙන් එලිය බලන් ඉන්නවා කම්මුලට අතකුත් තියාගෙන..පාරෙ යනවා ටිකක් විතර වයස (60-65 විතර ) ආච්චි කෙනෙක්..මූ ඒ දිහාම බලන් ඉන්නවා..මෙලෝ සීහියක් නෑ...සර් දැක්කා මූව...මෙච්චර පණ දාගෙන උගන්නනවා..මේ යකා පාරේ නාකි ආච්චිලා දිහා බලන් ඉන්නවා.
"..කොහෙද බලන් ඉන්නෙ..මම මෙහේ උගන්නනවා..තමුසේට ඉතින් නාඩි වැටෙනව නම් ඕන එකක් නේ ඕයි....."..
හික්....සර් එදා කියපු කතාව නම් සහතික ඇත්ත..ඌට නාඩි වැටෙනව නම් ඕන එකක්....
මොන මොන පිස්සු ආතල් ගත්තත් අපේ කොල්ලෝ සෙට් එක එලට ඉගෙන ගන්න එක නම් කරා...

බස් කොන්දාගේ මනුස්සකම...............

අද කොලඹ ගිහින් එනකොට උන දෙයක් කියන්න හිතුනා..මේක කියල ඉවර වෙනකොට රත්ගමයා කොතනින් නවතිද දන්නෙ නෑ...රත්ගමයා බස් එකේ එනවා..පිටිපස්සෙ ආසනේ තමා වාඩිවෙලා ආවේ...බම්බලපිටියෙදි වගේ ටිකක් විතර වයසක ආච්චි කෙනෙක් නැග්ග බස් එකට..රත්ගමයා ලග ඉඩ තිබුනා...ඒ ආච්චි ගොඩක් මහන්සි පාටයි...ටික දුරක් යනකොට ටිකට් කඩන එකා(ඒ වචනය සුදුසු යැයි සිතමි ) ආවා..අර ආච්චි ටිකට් ඉල්ලුවා ..අකුරල (හික්කඩුවට ආසන්නව )කියලා..රත්ගමය හිතනවිදිහට කොන්දට ඇහුනේ කලුතර කියල..මූ ඒපාර බනින්න ගත්ත නේ..මේක ගාල්ල කොලඹ බස් එකක් කියල "පේන්නෙ නැද්ද ඔහොම හැම තැනම කට්ටිය බස් එකට නගින්න ගත්තොත් මේක මහලු මඩමක් වෙනවා නේද" කිය කිය..අනේ අර ආච්චිව නැගිට්ටුවා..ඒ ආච්චිට දුක වැඩිකමට බහින්නෙ කලුතර නෙමේ අකුරල කියල කියාගන්න බෑ.ඇස් වලින් කදුලු වැටෙන්න ඔන්න මෙන්න..කොන්දා ඉස්සරහ ඉදපු කෙනෙක්ට කතා කරල ආච්චි වාඩි උන තැනින් වාඩි කෙරෙව්වා..කොන්දා කෑගහනවා ආච්චිට බහින්න කියලා..රත්ගමයා නැගීට්ටා..මෙතනින් වාඩි වෙන්න ආච්චි කියල කිව්ව..ආච්චි රත්ගමය දිහා බලන් ඉදියේ ගොඩරත්ගමයාගේ ඇත්ත හෙලි වෙයි..(පොඩි රත්තා කරන හෙලිදරව්ව)ක් දුකෙන්..පස්සෙ බොහොම අමාරුවෙන් හිනාවෙල කිව්වා.."කමක් නෑ පුතා වාඩි වෙලා යන්න මම ඉස්සරහින් බස් එක නැවැත්තුවම බහින්නම්..උදේ ඉදල හිටගෙන පුතේ..ඊයේ ඉදලා එනගමන තාම ඉවර නෑ..මගේ පුතාව බලන්න ගියා..කිලිනොච්චියෙ ඉන්නේ..නිවාඩුවට වත් ගෙදර එන්නෙ නෑ වැඩ වැඩ කිය කිය ඉන්නවා..මට බලන් ඉන්න බැරි තැන තමා ගියේ කොල්ලගේ මූණ පොඩ්ඩක් බලල එන්න.."

රත්ගමයා දිහා බලන් ඉදපු බැල්ම නම් ගොඩක් දුක හිතෙනවා..ඒපාර රත්ගමයා ඇහුවා "ඇයි ආච්චි කිව්වේ නැත්තෙ බහින්නෙ අකුරල කියල"..ආච්චි කියනවා වැඩක් නෑ ලු..ඒ බැල්මේ තිබුනු අසරණකම එතන ඉදපු හැමෝටම තේරුනා.ඒත් කිසි කෙනෙක් කටක් ඇරියෙ නෑ.ආච්චි බස් එක නැවැත්තුවම බැහැලා ගියා..

               රත්ගමයා බලන් ඉදියේ කොන්දා පිටිපස්සට එනකල්..ඌ ආවම රත්ගමයා ඇහුවා මොකද අර වයසක මනුස්සයව බැස්සුවේ කියලා.කලුතර ගන්නෙ නෑලු..ඔන්න ඌ දීපු උත්තරේ.රත්ගමය කිව්වා "කලුතර නෙමේ අකුරල බහින්නෙ ඇයි ඇහුනෙ නැද්ද කියලා"..ඌ ඒපාර කියනවා.."ආ ඇත්තද..අකුරලද..මට ඇහුනේ කලුතර කියලලු.".වැරැද්ද කාගෙද කියන්න රත්ගමය දන්නෙ නෑ..ඒත් ඒ සිද්ධිය ගොඩක් හිත රිදුනා.කෝකටත් බස් එකේ අංකය ලියාගත්තා..බලමුකෝ..ඕකුන් රත්ගමින් එපැයි යන්න....ගෙදර ඇවිල්ලත් කල්පනා කරේ ඒ ආච්චි කොහොම ගෙදර යන්න ඇතිද කියලා..එතකොටත් වෙලාව 6ට විතර ඇති.....අනේ මන්දා..

                                        දැන් ලෝකෙ වෙනස් වෙනවා..මනුස්සකම අමතක කරලා සල්ලි පස්සෙම දුවනවා..හිතක් කියල දෙයක් කාටවත් නෑ වගේ...

කමක් නෑ..අඩුගානේ එහෙම හිතක් කියල දෙයක් තියෙන ටික දෙනෙක් හරි ඇති නේ..රත්ගමය ලීයනවා...ඒ ටික දෙනා ආයේ ගොඩ දෙනෙක් වෙනකල්........

යුතුකම කල මoජු මාර්කට් වීම.............

මංජු  එය කලේය...දැන් මංජු  මාකට් විය යුතුය....මීඩියා මංජු  එලව එලවා හොයයි...තරග වදින්නට පෙර මංජු  ගැන අසා හෝ සොයා නොතිබූ සමහරු දැන් මoජුගේ ගුණ ගයයි...සිනා සෙයි...මoජු ඉපදුනු හැටි කියයි..මoජුගේ දෙමාපියන් කව්දැයි සොයයි...පදක්කම ගනන සොයයි...

රත්ගමයා මේ මොහොතේ මේ ලිපිය ලියන්නට අදහස් කලේ එක් සිදු වීමක් නිසාය...
මෙයට සුලු මොහොතකට කලින් මුහුණු පොතේ සැරිසැරුවෙමි.මුහුණු පොත පුරාම මoජු  ..සුබ පැතුම්ය....එල යැයි කීම් ය...මන්ජු තරග වදිනවා ඔය සුබ පතනා කී දෙනෙක් නැරඹුවා දැයි නොදනිමි...තරග වැදීමට පෙර රත්ගමයා " ගහපන් මඔජු...අපි බලන් ඉන්නවා...රන් පදක්කම ගෙනෙන්.....උඹට පුලුවන්....." කියා ස්ටේටස් දැමුවෙමි..එයට පසු තරගයේ විස්තරද ඇතුලත් කලෙමි...චැට් එකෙ සිටිනා බොහෝ දෙනෙකුට දැනුම් දුන්නෙමි..ඒ අතර රත්ගමයාගේ එක් මිතුරෙක් මoජු යනු බොක්සින් ක්‍රීඩකයා දැයි ඇසුවෙ තරගය ගැන පෙර කිසිම දැනීමක් නොමැතිවය..කොටින්ම ඔහු මoජු අවසාන තරගය දක්වා පැමිනි බවක් වත් දැන සිටියේ නැත.තරගය අවසන් වූ පසු මoජු රන් පදක්කම දිනූ බව ඔහුට පැවසූ විට පස්වනක් ප්‍රීතියෙන් පිනා ගියේය...එල යැයි කීවේය..මීට සුලු මොහොතකට පෙර මoජු ගේ ඡායාරූපයක් ගෙන එය ඔබගේ profile pic එක ලෙස යොදා ගන්නා ලෙස හැම දෙනාටම දැනු දීගෙන යයි..මoජු දැන් හොදට විකිනේ....මන්ජු ගැන මෙසේ බ්ලොග් අඩවියේ ලිවීමද මoජුව මාකර්ට් කිරීමක් නෙවේ දැයි කෙනෙකුට
සිතෙන්නට පුලුවන..එය ඔහුගේ කැමැත්තය..
තරගයෙන් අනතුරුව එක්තරා නාලිකාවක මoජුගේ ජයග්‍රහනය ගැන උදම් අනනවා වෙනුවට මoජුට අතිගරු ජනාධිපති තුමා සුබ පැතූ බව කියාගෙන යයි..දිගටම කීවේ එයමය..මoජු ගෙන් තරගය හැන අසනවා වෙනුවට ජනාධිපති තුමා සුබ පැතුව එක ගැන මොනවා හිතෙනවා දැයි අසයි..මoජු සතුටු කදුලු වගුරවමින් කියන්නෙ එය ගොඩක් සතුටු බවයි..
මoජු ලoකාවට එන තෙක් දේශපාලුවන් දත මැදගෙන සිටිනු ඇත..මoජුට අයිතිකාරයන් අනන්තවත් ඉදිනු ඇත..රත්ගමයා ගේ අදහසට අනුව මoජුගේ ජයග්‍රහනයෙන් වැඩි කොටසක් ඩයන් ගෝමස් මහතාට හිමි විය යුතුය මීට පෙර මoජු පැරදුනු අවස්තා රැසක් තිබුනත් එතුමා මoජුව අත හැරියේ නැත...මoජුට අවශය අනුග්‍රහය ලබා දුන්නෙය..එය ඔහුට මහා ශක්තියක් වූවා නිසැකය..මේ ශක්තිය චින්තනට තිබුනා නම් ඔහු රන් පදක්කම දිනනු නිසැකය...තව දවස් කීපයකින් මoජු අමතක වනු ඇත.දැන් මොර දෙන මීඩියා කාරයොනුත් වෙන වෙන වැඩ වල යෙදෙනු ඇත....මෙය ලoකාවය....ලනoකාවේ ක්‍රීඩාව තිත්තය....
මoජු...ඔබ දිනා අවසන්ය...දැන් තිබෙන සටන බොක්සින් ගහනවාට වඩා අමාරුය...දේශපාලුවන් ගෙන්, බේරී සිටින්න....
ඔබට ජය
(ලිපියේ අඩුපාඩු ඇතිනම් සමාවන්න..කලබලයෙන් ලීවෙමි)

පිටසක්වල ජීවීන් වතුර බොනවද????

A/L chemistry කරන කොට ජල අණුව ගැන කියනවනෙ...කෝනිකයිලු...අරක්යිලු මේකයිලු...
මට නම් විකාරයි...
ජල අණුව ගන කියද්දි තමා මෙ විකරෙ හිතුනෙ.පිටසක්වල කිව්වම මොකද හිතෙන්නෙ.
අපි විතරද මේ මුලු විශ්වයටම ඉන්නෙ...ටිකක් හිතන්න..අපි තනි වෙලාද? මම නම් කියන්නෙ අපි මේ ව්ශ්වයෙ තනි වෙලා නෑ කියල.විකාර උනත් හිතල හිතල පිස්සු හැදෙනව.
අපේ මහා විද්‍යාඥයො කියන්නෙ නම් ජීවයක් පවතින්න නම් ඔක්සිජන්,ජලය තව එක එක විකාර තියෙන්න ඕන කියල නෙ.ඒත් එවා නැතුව ජීවයක් තියෙන්න බැරිද? අපි ඔක්සිජන් ආශ්වස කරාට..රේකීයව තියෙන්න ඕන ඒත් ජීවයේ වාසනාවට කෝනික උන...ජලය බිව්වට............... අපිට වඩා වෙනස් ඕනකම් තියෙන ජීවියෙක් ඉන්න බැරිද? ඇමෝනියා වලින් ආශ්වාස කරන.ආහාර ගන්න ඕන නැති වෙනස්ම ජීවියෙක්???????
කාට හරි කියන්න පුලුවන්ද ජලය නැතිනම් අපි නෑ කියල...
මොන විකාර කතාවක්ද ඒක..ජලය නැති උනානම් අපි වෙන දෙයක් බොන විදිහට හැඩ ගැහෙවි.
වතුර කියන සාදකය හැම දේකටම ගාවගෙන මොන විකාරයක් කරනවද මම දන්නෙ නෑ.
ග්‍රහලොකයක් හොයා ගත්තම එකේ ජලය නෑති නිස ජීවය නෑලු.කුනුහර්ප කතානෙ.
මම සමහර විට හරි වෙන්නත් පුලුවන් වැරදි වෙන්නත් පුලුවන්...
ඔයලා මොකද හිතන්නෙ මේ ගැන..... හිතන්න වෙනස් විදිහකට...... එතකොට තමයි ලෝකෙට අපිව මතක හිටින්නෙ......... ඔයාලම හිතන්න.... අපි විකාරයි නේද???????

අප හදවතේ ඔබයි....කදවුරු බැන්දේ...........

ආදරණීය අම්මේ,
 ගෙදර තත්වේ කොහොමද?මෙහේ නම් තත්වේ ගොඩක්ම දරුනුයි...මේ ලීයුම ලියන කොටත් ආටි බන්කරේ උඩින් යනවා.අම්මා බය වෙන්න එපා..අම්මගේ චූටි පුතාට මුකුත් වෙන්නෙ නෑ..
       තාරුට කොහොමද අම්මේ...මගේ චූටියා දැන් ගොඩක් දගයි ලු නේද?දකින්න ආසයි ඔක්කොමලවම..කවද එන්න පුලුවන් වෙයිද දන්නෙ නෑ අම්මේ..කොහොම උනත් තව ටික දවසයි..ඉවරයක් කරනව මුන්ව.කාලකන්නි යක්කු..ලොකු පස් බැම්මක් බැදල ඉස්සරහ..මුන් හිතන් ඇත්තෙ අපිව නවත්තන්න..ඒක කවදාවත් වෙන්නේ නෑ අම්මේ..අම්මගෙන් බීපු කිරි වල හයිය තාම මගේ ඇගේ තියෙයි.ඒ කිරි වල ණය පල්ල ඉවර කරන එක කරනවා.කොල්ලෝ ටික නම් මාර ගැම්මෙන් ඉන්නේ..ඒ මොරාල් එක නවත්තන්න කාටවත් බෑ.
          සුමනේ බාප්පගේ පුතා ඉස්සර මාර බයගුල්ලෙක් නේ අම්මේ..අම්මට මතකද..ඌ ඉන්නෙත් අපේ එකේ..පෙරේදා ඌ මට කියනවා 'සහන් අයියේ...මම මැරෙන්න බය නෑ ලු..මරනවාලු..එකෙක් වත් තියන්නෙ නෑ ලු.."

හැම එකාම එහෙමයි අම්මේ..මමත් මැරෙන්න බය නෑ...මගේ චූටියට මේ මගේ රටේ බය නැතුව හුස්ම ගන්න පුලුවන් කරනවා..ඒක මේ තාත්තගෙන් මගේ චූටියට පොරොන්දුවක්.

       පස් බැම්මට එහා මගේ තාරු වගේ කෙල්ලො මහා ගොඩක් බයෙන් වෙව්ල වෙව්ල ඇත්තෙ අම්මෙ...මගේ චූටියා වෙගේ පොඩි උනුත් ඇති..උන්වත් බේර ගන්න ඕන

..ගිය සතියේ තමා ජගත් අයියට වෙඩි වැදුනේ..කකුල කපලා කියල තමා ආරoචිය.

වෙඩි වැදුන වෙලේ මම හිටියේ පිටි පස්සෙ..ඉක්මනට දුවලා ගියා එතනට
.

.මම ගියාට එයාව අල්ලන්නවත් දුන්නෙ නෑ..''උඹ පැත්තකට වෙයන් මල්ලී...මුන්ව බාවනවා..මම තාම මැරුනේ නෑ..එක්කො මැරෙනවා..නැතිනම් මරනවා..මට අම්මා තාත්තා නෑ..මේ පින් පොලව තමා මගේ අම්මා..මගේ අම්මව කාලකන්නිට උදුර ගන්න දෙන්නෙ නෑ..'' ඔහොම කියාගෙන ආයේ නැගිට්ටා......දැන් ඉස්පිරිතාලේ ඉදන් කෑ ගහනවලු මට අම්මාව බේරගන්න යන්න දියව් කියලා....ජගත් අයිය වගේ ගොඩක් කට්ටිය ඉස්පිරිතාලේ අම්මේ.

.මටත් ඉස්පිරිතාලේ නවතින්න වෙයිද නැතිනම්..............අනේ මම දන්නෙ නෑ මගේ අම්මේ.....තව ටිකකින් ඉර පායනවා...ආයේ අලුත් දවසක්..මම නවතින්නම් අම්මේ...වෙලාව ඉවරයි මට හම්බුවුන...මගේ තාරුවයි..චූටියවයි හොදට බලාගන්න...තාරුට කියන්න මම එයාගේ ආදරේ නිතරම මාව පරිස්සම් කරනව කියලා......මුන්ව ඉවර කරපු දවසට අපි හම්බෙමු..අම්මා බය වෙන්න එපා..මම දැන්ම මැරෙන්නෙ නෑ..මට අම්මගේ කිරිවල ණය ගෙවන්න තියෙනවා..

   අපි ආයේ හම්බවෙන්නේ මුන්ව ඉවරයක් කරපු දවසට...ඒක අම්මාගේ චූටිපුතා අම්මට දෙන පොරොන්දුවක්.........

ප.ලි   ---   මේ විදිහට කී දෙනක් ගෙදරට ලියන්න ඇත්ද...කීදෙනෙක් අයේ අම්මව දකින්න ඇතිද...මොනවද මේ යුද්දය අපිට දුන්නෙ..මුකුත්ම නෑ නේද..රත්ගමයාට කවදාවත් අමතක වෙන්නේ නෑ අපේ කොල්ලෝ බන්කර් වල විදපු දුක...උන් රැක්කෙ අපේ ජීවිත..රත්ගමයා මෙහෙම ලීයන්නෙ උන් නිසා..මෙහෙම ලියල මදි අයියේ උඹලා ගැන..සත්තයි..ජීවිතේ තියනකල් අමතක වෙන්නේ නෑ...ඇත්තටම .....අපි උඹලට ණයගැති අයියේ.............

    

ඔලිම්පික් ඉතිහාසයේ විශිෂ්ඨතම පරාජිතයා ...................

ටෝකියෝ නුවර ඔලිම්පික් ක්‍රීඩාoගණය මීටර් 10000 ඉසව්වට සියල්ල සූදානම්ය...
සoඥාවකින් අනතුරුව තරගය ආරම්භ විය.තරගකරුවෝ සෙමෙන් සෙමෙන් ඉදිරියට ඇදෙති.කරුණානන්දගෙන් මිදුන සෙස්සෝ මීටර් 200කටත් වඩා ඉදිරියෙන් දිව යද්දී කරුණානන්ද පිටුපසිනි.පලමු වට දහය පමණ වන විට කරුණානන්ද වටයකින් පසුබා තිබිණ.20 වන වටය අරඹන විට කරුණානන්ද අන්තිමයාය.ඇමරිකානු ක්‍රීඩකයා ජයග්‍රාහී මාවතකය..
                     තරගය අවසන් වටය ඇරඹන විට කරුණානන්ද වට හතරකින් හෙවත් මීටර 1600කින් පසුපසින් හැල්මේ ධාවනයේ යෙදී සිටි අතර සෙස්සෝ මේ වන විට අතරින් පතර තරගයෙන් ඉවත් වෙමින් සිටියහ.ඉතාමත් තියුනු තරගයෙන් පසු ඇමරිකාවේ විලියම් රන්පදක්කම් දිනා ගන්නා ලදී...
                 තරගය හමාර විය.කරුණානන්දට තවත් වට 4ක් ඉතිරිව තිබේ..තරග සවිධායකයෝ ඊලග තරගයට සූදානම් වීමට මග බලා හිදිති.ආර්.කේ කරුණානන්ද ඉතිහාසගත වන්නෙ ඉතුරු වට 4නි.පලමු මීටර් 400 හෙවත් පලමු වටය ආරම්භ කරන විට 60,000ක් පමන වූ නරඹන්නෝ සමච්චලයට මෙන් උසුලු විසුලු කරමින් සිනාසෙන්නට විය..
          කරුණානන්දට වගක් නැත..........

කරුණානන්ද සිය දෙවන වටය අරඹන විට හඩ කෙමෙන් කෙමෙන් වියැකී යන්නට විය....කරුණනන්ද සිය තෙවන කඩයිම ආරම්භ කලේය..ඒ තරගයේ 24 වන වටයයි..හූ හඩ නැගුනු අතරින් පතරම සිහින් අත්පොලොසන් නාදයක් ගුවන පුරා ප්‍රතිරාව දෙන්නට විය..කරුණානන්ද සිය විජයග්‍රාහී මීටර 400 ආරම්භ කලේය....මුලු ක්‍රීඩාන්ගනයම එකම හඩකින් නාද ගිගුම් දුන්නේය....
           කමෝන් සිලෝන්...........
       කමෝන් සිලෝන්...........
 හැට දහසක් පමන වූ නරඹන්නන් එකම හඩින් මුලු ක්‍රීඩානoගනයම ගිගුම් දෙද්දී කරුණානන්ද අවසන් මීටර 400 කගවේනෙකුට නොදෙවනි වේගයකින් අවසන් කලේ ඔලිම්පික් ඉතිහාසයේ විශිෂ්ඨතම පරාජිතයා ලෙස නම්බු නාම ලබමිනි..............
(උපුටා ගැනීම 2010/10/1 ක්‍රීඩා සගරාව)

ප.ලි--රත්ගමයා පොඩි කල අසන්නට කැමතිම කතාවක් තිබුනි..රත්ගමයාට කෑම කවා ගැනීමට උවමනා වූ විට අම්මා කරන්නෙ ඔලිම්පික් ඉතිහාසයේ දක්ශතම පරාජිතයා කරුණානන්ද ගැන කියා දීමයි..රත්ගමයාගේ අම්මා පාසල් කාලයේ  මලල ක්‍රීඩා නායිකාව විය.එබැවින් කරුණානන්ද ගැන දැන සිටියාය.එබැවින් රත්ගමයාද ඔහු ගැන දැන සිටියේය..සගරාවේ ලිපිය දැකීමෙන් පසු කරුණානන්ද ගැන මතකය අලුත් විය..රත්ගමයාගේ මිතුරන් හතර දෙනෙක්ගෙන් ඔලිම්පික් ඉතිහාසයේ විශිෂ්ඨතම පරාජිතයා ගැන විමසූ විට එකෙක් පමනක් ඔහු ලoකාවේ පොරක් නේදැයි ඇසුවේය...එම මිතුරන්ගෙන් උසෙයින් බෝල්ට්..රෆායල් නඩාල්...ඩෙවිඩ් බෙකහැම් යනු කවරෙකු දැයි ඇසූ විට අපූරුවට පිලිතුරු ලැබුනි...අපට ආඩම්බර විය හැකි අපේ වීරයා ගැන ලිපිය සදහා රත්ගමයාගේ අඩවිය තුල ඉඩක් වෙන් කිරීමට සිතුවේ ඉන් පසුවය...අපේ උන් ඔහු ගැන නොදැන සිටියාට ජපානයේ පාසල් පෙල පොතක කරුණානන්ද ගැන ලියැවෙන්නේ ජපනාට ඔහු වටිනා මිනිහෙකු බැවිනි..ජපනා කවදත් වීරත්වය අගය කල ජාතියකි..අපේ උන් අගය කරන්නෙ වෙන වෙන කුනුහබ්බය.....ප්‍රභා වරක් කියූ කතාවක් ඇත්ත බව රත්ගමයාට පිලිගැනීමට සිදුවේ...සිoහලයාට දෙයක් මතක හිටින්නේ දවස් 14ක් පමනි..සරත් ෆොන්සේකා හිරබත් කන විට කිරි බත් උයන්නේත්...කරුණා අම්මාන්,පිල්ලෙයාන්,මර්වින් වැන්නවුන් වන්දනාමාන කරන්නේත් දයාසිරිලා...පබාලාට sms ගසන්නේත් එ බැවිනි..අද සරත්ට උනු දෙය හෙට මහින්දට විය හැක..එදාටත් ආතල් ගන්න සක්කිලි හැතිකරේ සිටිය හැක..මක්නිසාද යත්..ඔබ...මා ජීවත් වන්නේ සිරි ලoකාවේ බැවිනි............

ලoකාවම කර ගැසූ උඹ.....චින්තන.....

අවසානයේ ඔහු එය කලේය..ඔව්.....කිලෝ ග්‍රෑම් 308ක මුලු බරක් ඔහු කර මත තබා ගත්තේය...පැත්තක සිට බලන ගුණමකුවෙකුට නම් එය නිකම්ම කිලෝ ග්‍රෑම් 308 ක් පමනි......චින්තන අයියේ...අපිට නම් එය නිකම්ම නිකම් බරක් නොවේ...උඹ ඉස්සුවේ මුලු ශ්‍රී ලoකාවමය....
                    හද්දා පිටිසර පොලොන්නරුවේ උපන් කැකුලු හාලේ බත් කන උඹ දෙපාරක් උඹෙ සිoහල කම මුලු ලෝකෙටම පෙන්නු හැටි අපූරුය.....උඹට මොන පහසුකමක් වත් තිබුනේ නැත..අවසන් මොහොතේ හෝ අනුග්‍රාහකයෙක් වත් සිටියේ නැත...මගේ ජීවිතයේ
වීරයන් ඉන්නෙ ගොඩාක් අඩුවෙනි...ඒ අතර චින්තන ගීතාල් විදානගේ.....උඩින්ම ඉන්නවයැයි කීමට..මම පසුබට නොවන්නෙමි...දේශපාලන පඩත්තලයන්ගේ ඕනෑ එපාකම් වලට උඹ අහු උනේ නැත...කොටින්ම පුහුනු වීමට හරිහමන් තැනක් වත් තිබුනේ නැත...අයියේ....මම උඹ....කියා ඇමතුවේ තරහකට නෙවේ..ඒක මම උඹට තියෙන ගරුත්වය නිසාම ලියැවුනා යැයි සිතමි...උඹට දෑතේ සවියටත් වඩා හිතේ හයිය තිබෙනා බව දනිමි....ඉන්දියානුවා රන් පදක්කම දිනුවේය...එම දක්ශතාවය මුලු බර කිලෝග්‍රෑම් 322කි...ඒ බර ඉස්සුවේ තනි ඔහු නෙවේ...මුලු ඉන්දියාවම ඔහු සමග සිටින්නට ඇත..සුපිරි පහසුකම් තිබෙන්නට ඇත..අයියේ...උඹට මොන පහසුකම්ද...උඹ තනියම මුලු බරම කර ගැහුවේය...නැත....නැත..............උඹ බර කර ගහනවාට අමතරව තව එකෙකුට කර ගැස්සුවේය..ඒ චින්තනගේ සුපිරි ගෝලයා සුරේශ් පීරිස්ය...බර ඉසිලීම පට්ටය...සිරාය...ඒ උඹ බර උස්සන නිසාය...උඹෙන් පසු එය නවතින්නේ නැත..දැනටමත් ගෝලයන් බිහිකර අවසන්ය...ඉතින් දිගටම බර ඉස්සීම සිරාය...

                   ඉන්දියාවට යාමට පෙර එක ඇමතියෙකුවත් බර ඉසිලීමේ කන්ඩායම දෙස බැලුවේ නැත... ගනන් ගත්තෙ නැත...සැලකීම් ලබන්නට නම් ආණ්ඩුවට කඩේ යා යුතුය..නැතිනම් හොද මාර්කට් චරිතයක් විය යුතුය..උන් කරන්නෙ මීඩියා ඉදිරියේ කයිවාරු ගැසීම පමනි..පොර ටෝක් දී යන උන් රැගෙන එන්නේ පදක්කම් නොව වෙන වෙන සුකුරුත්තම්ය.....චින්තන විශේෂ වන්නෙ එබැවිනි...'අපි පදක්කම් දෙකක් හෝ ඊට වැඩිපුර හෝ බලාපොරොත්තු වෙනවා'.ඔහු කීවේ මෙපනකි...ඇස් පනාපිට එය සිදුකර අවසන්ය......ලoකාවට මේ පදක්කම් දෙකෙන් පමනක් සෑහීමට පත් වීමට සිදු උනොත් රත්ගමයා පුදුම වන්නේ නැත ඉස්සරහට එක එක ඇමැතිලාගේ මෝඩ චූන් බලාගැනීමට පුලුවන..අරක දෙනවා..මේක දෙනවා....ඔව්වා අපිට පුරුදුය..අපිට වඩා අයියේ උඹට පුරුදු බව දනිමි......බර ඉසිලීමෙ කණ්ඩායමට ජය වේවා.....චින්තන අයියේ...උඹ උඹෙ ගමන පලයන්.....නවතින්න එපා...උස්සපන් මුලු ලොකේම..පහසුකම් තිබ්බත් නැතත් ඒක කරපන්...
     උස්සපන් අයියේ........රත්ගමය බලන් ඉන්නවා...උඹට ජය...............

ආදරේ අහස තරම්...............

                      .
                                         මතකද...ඉස්සර අපි පන්ති යන දවස්....සතියකට දවස් 4ක් වත් අපි හම්බෙනවා....මගේ උනුහුමට තුරුලු වෙලා..ඇස් 2ක දිහා බලාන හිටිය හැටි..ඒ ලස්සන දවස්...හරියට පරන ආදර කතාවක් වගේ....එකින් එක එකින් එක මතක් වෙනවා....පිස්සු කෙල්ල..දැන් මේක කියවලා හිනා වෙනවා ඇති...හ්ම්ම්..මට මැවිලා පේනවා....එක දවසක් අපි මාතර ගිහින් වෙරලට ගිහින් රැලි පාගනකොට මගේ කකුලට පෑගිලා ඔයාගේ සෙරෙප්පුව කැඩුනා....අනේ මගේ පිස්සු කෙල්ල...අඩපු හැටි....දැන් යන්නේ කොහොමද කියලා...අඩලා අඩලා මගේ සෙරප්පු 2 අරගෙන දාගත්තා...
                                          කලුතර බෝධිය වදින්න ගිහින්...මට මල්,පොල් තෙල්,හදුන්කූරු ගේන්න අමතක වෙලා..මම කඩෙන් ගන්න යනකොට මගේ දිහා බලලා හිනාවෙලා..''වස්තු ,මම මල්,හදුන්කූරු,පොල්තෙල් ගෙනාවා'' කියපු හැටි.උදේ පාන්දර 4ට නැගිටලා මල් කඩලා..ඔයා දන්නවද වස්තු..ඒ වගේ පුන්චි දේවල් වලින් ආදරේ කොච්චර වැඩි වෙනවද කියලා...ආ....මට වස්තු කියන්න පුරුදු කරේ ඔයා තමයි...ඔයාට මම වස්තු..මට ඔයා වස්තු.....බෝධිය වදිනකොට ඇස් 2ක පියාගෙනම කොචර වෙලාවක් වැන්දද...මතකයිද...
මමත් බලාගෙනම ඉදියා ලස්සන.ඇස් වහගෙන මොන මොනවද මුමුනනවා..වැදලා ඉවර වෙලා ඇහුවම කිව්වා හිතන දේවල් කාටවත් කියන්න හොද නෑ ..එතකොට ඒවා ඉටු වෙන්නෙ නෑ ලු..එත් මම දන්නවා ඔයා අපේ අනාගතේ ලස්සන වෙන්න පැතුව කියලා....
           මගේ වස්තු ගොඩක් අහිoසකයි.මට කේන්ති ගියාම බැනගෙන බැනගෙන යනවා..එත් ඔයා කවදාවත් මට එහෙම බැනලා කතා කාරල නෑ..මම සැර කරාම ඉකි ගගහා අඩනවා.ඉතින් මම කොහොමද බනින්නෙ ඔය ඇස් දිහා බලගෙන....වස්තු මට සමාවෙන්න කිව්වම හිනාවෙනවා අඩ අඩ...මට දැන් මැවෙනව රත්තරන් ඒ දේවල්...
    
                               මට ගැලපෙනම කෙනා තමා ඔයා..මට මේ තරමට ආදරේ කරන්නඑපා ..මට ණයකාරයෙක් වෙන්න වෙයි ඔය ආදරේ ආපහු දෙන්න බැරි උනොත්.........මගේ නියපොතු කන පුරුද්ද නැවැත්තුවෙත් ඔයා..ඇගිල්ල කටේ දාගෙන නියපොතු හපනවා දැක්ක ගමන් මගේ අතට හයියෙන් ගහනවා.ඊට පස්සෙ ඔරවලා බලනවා..'අයේ නියපොතු කෑවොත් ඇත්තමයි මම යන්නම යනවා'.එහෙම කී පාරක් කියල ඇද්ද..කෝ ගියාද ඉතින්..හු හු හු....මාව දාල යන්න බෑ නේ...මට ඔයාව කිසිම වෙලාවක මතක් වෙන්නේ නෑ නේ වස්තු..බය උනා නේද?ඇත්ත කිව්වේ.මතක් වෙන්නේ අමතක උන කෙනෙක්ව..ඔයාව කොයිම වෙලාවකවත් මට අමතක වෙන්නෙ නෑ..නිතරම මගේ මතකෙ ඔයා ඉන්නවා.
                                 ඔයා ගොඩක් ආසයි නේද රෝස මල් වලට.අද උදේ මම නැගිටල බලනකොට ලස්සන රෝස මලක් පිපිලා අපේ වත්තෙ..ඒ ලස්සන ඔයාට පෙන්නන්න විදිහක් නෑ..කමක් නෑ..ආයේ තව දවසක ලස්සනම ලස්සන රෝස මලක් පිපෙවි..එදාට දෙන්නත් එක්කම ඒ ලස්සන බලමු....
                               ආදරේ අහස තරම්...............

(මේක පරිප්පු 500 ක් ගෙනාපු ගොට්ටෙ ලියාල තිබ්බ කතාවක්....අනේ මම දන්නෙ නෑ ඕන්..හිතට වැදුන නිසා දැම්මේ....ඔයාලත් බලන්නකෝ කඩෙ ගියාම පරිප්පු ගේන කොල වල මේ වගේ දේවල් තියෙනවද කියාලා,....මේක පට්ට ආතල් ලොකයක් නෙව...........)